Ik ben wie ik ben en jij mag zijn wie je wilt
Deze woorden sprak de tiener, nadat er gevraagd werd om aan te geven of zij een jongen of een meisje was. De complexiteit van deze reactie kon blijkbaar niet door de beugel en leverde een mishandeling op. Onbekend is wat een simpel ‘ik ben een jongen’ of ‘ik ben een meisje’ aan reactie had opgeleverd. Mogelijk was het resultaat hetzelfde geweest.
Moorddadige identiteiten
In zijn boek geeft Maalouf geen oplossing voor het probleem van meervoudige identiteit. Als er überhaupt al sprake zou moeten zijn van een probleem. Maar vaak genoeg wordt er gevraagd om een expliciete keuze te maken. Er wordt loyaliteit verlangd en ’trouw’ aan die ene (dominante) identiteit. Terwijl de ontkenning van een deel van jouw zijn een ontkenning van jezelf is. Niet dat een identiteit opgebouwd is uit verschillende percentages van het een en het ander. Je bent 100% het een en 100% het ander.
Perceptie is anders
Toch is de perceptie vaak anders. In Libanon wordt Maálouf gezien als lid van een christelijke minderheid. In Frankrijk wordt Maalóuf gezien als moslim. Hoe mooi zou het zijn dat het geen bal uit zou maken. Dat hij zou kunnen worden gezien als Libanees, Arabier, Fransoos, schrijver, vader en verbinder tegelijkertijd en dat hij geen keuze daarin hoeft te maken. Zover is het echter niet. De morele evolutie loopt achter op de technologische en wat daarop te vinden is getuigt niet van wederzijds begrip.
Kijk hier het interview terug dat Joris Luyendijk in 2008 had met Amin Maalouf.
Moorddadige identiteiten – Amin Maalouf – ISBN 9789002269332 – te bestellen via Bruna of uw eigen favoriete boekhandel