Vertrouwensbreuk
In zijn bijdrage op LinkedIn doet Pascal Besselink verslag van deze uitspraak. In het kort: medewerker verschijnt op het werk met verkoudheidsklachten en wordt hierop aangesproken door zijn collega’s. Hij volgt niet het advies om naar huis te gaan en de volgende dag meldt hij zich ziek. Twee dagen later test hij positief op het coronavirus. De rechter is van oordeel dat de werknemer verwijtbaar gehandeld heeft tegen de interne gedragsregels en de richtlijnen van de Rijksoverheid. Dit was echter onvoldoende grondslag voor het ontslag. Door de verklaring van de werknemer dat de verklaringen van zijn collega’s en leidinggevende die bewuste dag niet juist waren (en hij dus feitelijk stelt dat zij liegen), is er sprake van een vertrouwensbreuk. Door vast te houden aan zijn eigen gelijk en geen berouw te tonen, is er geen weg meer terug, terwijl het erkennen van de fout waarschijnlijk had geleid tot baanbehoud. De werknemer heeft wel recht op een transitievergoeding, maar niet op een billijke vergoeding.
Is verzuim nog een keuze?
Toen ik dit met iemand besprak vond zij het belachelijk. Deels moet ik haar gelijk geven. Nog niet zo heel erg lang geleden was het adagium: ‘Ziek zijn overkomt je, verzuim is een keuze’. Als je verkouden was, hoefde dat niet te betekenen dat je niet kon werken.
Preventie
De tijdgeest heeft dat allemaal veranderd. Niet alleen wordt er anders aangekeken tegen verzuim en wordt er steeds meer geïnvesteerd in de preventie daarvan (vitaliteit), maar het coronavirus heeft de wereld op zijn kop gezet. Thuisblijven en thuiswerken is nu de standaard (voor zover het werk dat toelaat uiteraard) en ook dat is preventie.